Cases uit de praktijk
Elise, Pieter en Hugo. Een aantal willekeurige voorbeelden
Psychisch in Balans heeft een lange ervaring met het testen van kinderen. Enkele voorbeelden uit de praktijk:
Elise uit groep 6
Op school zijn er geen problemen. Volgens de leerkracht zijn er geen aanmerkingen ten aanzien van haar gedrag, motivatie en inzet. De resultaten zijn meer dan gemiddeld. Voor de school is er dan ook geen aanleiding voor een eventueel onderzoek.
In de thuissituatie zijn er echter wel grote problemen. Na school 'ontlaadt' Elise zich op allerlei manieren. Ze maakt ruzie met haar broertje en zusje, smijt met spullen, luistert niet meer naar haar ouders, slaapt en eet slecht. Medisch gezien zijn er geen problemen bij Elise vastgesteld. Kortom een onthoudbare situatie. Wat nu?
Uit onderzoek blijkt dat Elise beschikt over een laaggemiddelde intelligentie met een zeer hoge score bij stressmanagement. Elise loopt dus voordurend op de toppen van haar tenen om zo goed mogelijk te presteren. Middels een opgesteld behandelplan met ouders en school en tussentijdse evaluaties gaat het met Elise gelukkig een heel stuk beter.
Pieter uit groep 7
Pieter weigert thuis te lezen en is opstandig en verdrietig als de ouders erop aandringen. Bovendien zijn er te weinig vorderingen met lezen en schrijven.
De ouders van Pieter verwijten de school hiervoor te weinig aandacht te hebben. Volgens hen bagatelliseert de school het probleem en lijkt de school geen passende oplossing te hebben. De ouders willen een externe deskundige inschakelen om Pieter te helpen. De school stelt dit niet op prijs en vindt de eigen begeleiding voldoende. Besloten wordt om Pieter te laten testen.
Een test wijst uit dat Pieter wel degelijk dyslectisch is. Pieter komt nu in aanmerking voor een dyslexiebehandeling en kan verder gebruik maken van diverse hulpmiddelen. Met name in het voortgezet onderwijs zal Pieter veel baat hebben bij het gebruik van de extra hulpmiddelen en de extra tijd die hij krijgt bij proefwerken.
Hugo uit groep 5
Hugo maakt een verveelde indruk in de klas. Hij let niet op en lijkt nauwelijks geïnteresseerd in de stof die behandeld wordt. Toch ontwikkelt hij zich snel. Reeds in groep 2 kon hij lezen en schrijven.
Zowel de ouders als de school vermoeden dat hij misschien hoogbegaafd is en besluiten hem te laten testen.
In eerste instantie wordt alleen een IQ-test afgenomen. Uit deze test blijkt dat Hugo een IQ heeft dat ver bovengemiddeld is. Omdat een hoog IQ alleen nog niet voldoende is om te kunnen spreken van hoogbegaafdheid wordt er een onderzoek naar hoogbegaafdheid gedaan.
Bij Hugo is inderdaad sprake van hoogbegaafdheid. Bij Hugo moet nu een rijke leeromgeving ingericht worden, waarin zijn talenten kunnen worden aangesproken en zichtbaar kunnen worden. Met diverse structureel ingebedde onderwijsaanpassingen met voldoende ruimte om aan te sluiten op de individuele mogelijkheden en behoeften. Op deze manier kan er voldoende uitdaging gerealiseerd worden.